අපේ ළමා කාලේ අපිටත් නොදැනීම ගෙවිලා ගිහින් කියලා දැන් නම් මට හිතෙනවා..
ඒ කාලේ හිතේ තිබ්බ සතුට ,නිදහස ඒ හැමදේම දැන් හිත්ව්ලින් මෑත් වෙලා..
මගෙත් ශිවාගෙත් මතක නොතිබ්බ තැනක් ගම පුරාම ඇවිද්දත් කාටවත් හොයාගන්න බෑ..
අපි දෙන්නා අපිට ආදරේ කළ තරම්ම ගමේ මිනිස්සුත් අපේ යාළුකමට ආදරේ කළා..
අපි දෙන්නා තනියම ගියා නම් ඒ ගමේ ඉස්කෝලෙටයි ලයිමේ ඉස්කෝලෙටයි යන්න පාර බෙදෙන තැනදි විතරමයි...
මම නැතුව ශිවා කවදාවත් සෙල්ලම් කළේවත් ,කොහෙවත් ගියේව්ත් නෑ..
මට රිදුණු හැම තැනකදීම ශිවා මටත් වඩා වේදනා වින්ඳා..
පුංචිකමට නොතේරුම්කමට උනත් මහ මිනිහෙක් වගේ හැම තැනකදිම ශිවා මාව පරිස්සම් කළා..
ශිවා අඬනවා මන් දැකලා තියෙන්නේ දෙපාරයි. . .
එක පාරක් අපේ සීතා අපට රඹුටන් කවපු දවසේ..
අපේ ගෙදර වටේටම මැංගුස් ,ගඩුගුඩා ,ගොරකා,ගස් පිරිලා තිබ්බත් රඹුටන් ගස් තිබ්බේ එකයි..
ගෙදරට එන්න පොඩි කඳු ගැටයක් නඟින්න තිබ්බා..
කන්ද ඉවරවෙන තැනම තමා රඹුටන් ගහ තිබ්බේ..
ඒ අප්රේල් කාලයක් නොවුනත් ගහේ රඹුටන් පිරිලා තිබ්බා..
අවාරෙට හැදුණුවා..
සීතා කියන්නේ අපේ අත්තට..
පොඩිකාලේ සීයාතාත්තා කියන එක මම ලේසි කරගත්ත විදිය තමා සීතා කියන්නේ ..
එයා පෙන්ෂන් ගියපු රේගු නිළධාරියෙක්..
එයාටම ආවෙණික වුණු නීති මාලාවක් අපේ ගෙදර තිබ්බා.
හැබැයි ඔය කිසිම නීතියක් මට අදාළ වුණේ නෑ..
මොකද අත්තම්මගෙයි සීතාගෙයි ලෝකේ උඩින්ම හිටියේ එයාලගේ සුදු දුව..
අවාරේ නිසා ගමටම රඹුටන් හැදිලා තිබ්බේ අපේ වත්තේ විතරයි ..
මොනා හැදුනත් බෙදා හදන් කන පුරුද්ද අපේ ගෙදර අයට ඉහළින්ම තියෙන නිසා ,
බණ්ඩා අයියාට කියලා රඹුටන් වලු බාලා සේරම එකවර කඩනකන් ,
ගහ විනාශ කරන්න එපා කියල සීතා කලින්ම අපිට දැනුම්දීලා තිබුණේ ..
ඒත් ඉතින් එදා සීතා ගෙදර හිටියේ නෑ..
උදේම පිටියට ගිහින් ,
බාප්පගේ වැඩකට.....,
එදා උදේම ශිවා අපේ ගෙදර ආවා මාව එක්ක යන්න..
ඒත් මගේ ඇඟ ටිකක් රස්නෙයි කියලා අම්මා කීවේ ගෙදරට වෙලා කරන සෙල්ලමක් කරගන්න කියලා..
මටත් වඩා ශිවා මාව පරිස්සම් කරන නිසාම ශිවා ඒකට උඩින්ම කැමති වුණා ..
අපි ඉතින් එදා උදේ වරුවම කළේ බට්ටෝ පැනපු එකයි කතන්දර කීව එකයි..
බත් එහෙම කෑවට පස්සේ මන් ශිවාට කීවා අපි රඹුටන් කමු කියලා..
ශිවා දන්නවැයි ඉතින් සීතාගේ නීති..
ශිවා ගහට නැගලා රඹුටන් කැඩුවා..
ඒ වෙලාවේ ලැයිමේ ශිවාගේ තව යාළුවෝ දෙතුන්දෙනෙකුත් ආවා..
එයාලටත් ගහට නැඟලා රඹුටන් කන්න කියලා මම කීවා..
ටික වෙලාවකින් ගහ යට ගෙඩියි කොළයි පිරිලා ..
සීතා කඩුල්ල පනිනවා අපි කවුරුත්ම දැක්කේ නෑ..
සීත ඇවිත් තිබ්බේ මඟදිම බණ්ඩා අයියාවත් එක්කගෙන පොල් කඩවන්න..
ඒත් එදා බණ්ඩා මාමට පොල් වෙනුවට කඩන්න උනේ රඹුටන් ..
ගහේ තිබ්බ සේරම රඹුටන් වලු සීතා කැඩෙව්වා..
අපේ ගෙදර වටේටම උස පිළක් තිබ්බා..එතන ඉඳගත්තාම යායම ලස්සනට පේනවා ...වෙනදට නම් හරි සනීපයි එතන..
ඒත් එදා සීතා එතන මාවයි ශිවාවයි ඉන්ඳෙව්වා..
එද නම් කිසිම සනීපයක් අපට දැනුනෙ නෑ..
ශිවාගේ ලැයිමේ අනිත් යාළුවොන්ව සීතා ගෙදර යැව්වා..
අර කඩපු රඹුටන් වලු සේරම අපි ඉස්සරහින් තිබ්බා..
හා හා මා පුතාලා දැන් කාපල්ලා....කීවා..
එකක් කෑවා,,දෙකක් කෑවා,,.
තුන හතර ,පහ ...
දහය ,
විස්ස විසිපහ,
තිහ උනා..
කන්න බෑ ..ඇස් දැවිල්ලයි..
ඇස් නම් ඉවසුවා කියමුකෝ..ඒත් චූත් දැවිල්ලයි..
ඔක්කෝම එකට..
ඒත් සීතා හාන්සි පුටුවේ හාන්සි වෙලා පත්තරේ බලනවා..
කණ්ණාඩි දෙකට උඩින් අපි දිහාත් බලනවා..
ඉතින් අමාරුවෙන් රඹුටන් ලෙලි අරිනවා අපි..
ශිවා හොරෙන් මන් දිහා බලනවා..
කතා කරාට සද්දේ එන්නේ නෑ..
එද අපිව බේරගන්න අත්තම්මටවත් බැරිවුණා ..
දවල් එකට විතර ඉඳගත්ත පාර හය වෙනකන් අපි රඹුටන් කෑවා..
පහ විතර වෙද්දී ,තමා මන් ශිවාගේ කඳුලු දැක්කේ ..
අපි දෙන්නම ඇඬුවා...
බැරිම තැන අත්තම්ම අපි වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් උනා..
අති විශාල දේශනයකින් පස්සේ අපේ දඬුවම සීතා ලිහිල් කළා..
.................................................................................
ඉවර නෑ..
(සූSuuu )
🖤🙂