පාතාලේ තිස් අට වැනි කොටස

"කියන්න ලොක්කයියේ..."

"අහපංකො උබලට කරන්න කියල ලොකු වැඩක් නැ උබලට කරන්න තියෙන්නේ හෙට සද්ද නැතුව ඉන්න විතරයි..."

"මොකක්...."

චුට්ටෙටත් මංජුටත් මූනට මූන බැලුනෙ ලොක්කයියා කියපු කතාවට...

"ඔව් ඇයි....ප්‍රශ්නයක්ද.."

"ඒ කිව්වෙ..තේරුන්නැ......"

"නැ ඉතින් උබල ගැන මං දන්නවනෙ ඒකයි මං කිව්වෙ උබලට තියෙන්නෙ කටවල් වහගෙන ඉන්න විතරයි ...."

"පුහ්....."

"ඇයි චුට්ටෙ මොකො සින් එක..."

"නැ නැ මුකුත් නෑ ඔහොම යන්කො...."

"මොකො බං...."

මෙතන සිටියේ ලංකාවම හෙල්ලු පාතාල නායකයෙකුත් ඔහුගෙ ප්‍රධාන ගෝලයො දෙන්නෙකුත් නොව සමවයසෙ තරුණයො තිදෙනෙකි..

"නෑ නෑ අපි එ කෙල්ලව ගිලී කියල හිතුවද දන්නැ නේ බං මංජු...."

"ඒකනෙ චුට්ටෙ අයියෙ..."

"අයියො නැ බං මං එහෙම දෙයක් නෙවේ කිව්වෙ..."

"එහෙම දෙයක් නෙවෙ නම් කොහොම දෙයක්ද...."

"කොහොමවත් නෑ කොහොමවත් නැ උබල එක්ක බෑනෙ කරන්න..."

"ඔව් ඔව් අපි එක්ක තමා බැරි...."

"චුට්ටෙ මොකද බං ...."

"නැ නැ ලොක්කයියා නිකං...."

"එහෙනම් හරිනෙ හෙට ගානට ඉඳහල්ලා.."

"අම්මො හරි හරි අපි සද්ද නැතුව ඉන්නම් ඔබතුමයි දේවියයි කාරිය කොරගෙන යන්නකො...යමක් අවැසි උවොත් අපිට අමතන්න......"

"අන්නෙකයි චුට්ටෙ අයියෙ...."

මංජු හිනා වෙමින්ම කිව්වා.....

"මංජු...."

"ලොක්කයියේ...."

"උබත් මූ එක්ක ගානට සෙට් නේද..."

"නැ ඉතින්..."

"අවුලක් නෑ බං මූ හොඳ එකා..."

ලොක්කයියා චුට්ටෙ ගැන හදවතේ තිබුන හැඟීම අමාරුවෙන් වචන වලට පෙරලුවා....

"චුට්ටෙ උබෙ වම් උරහිස පෙන්නපං...."

" ලොක්කයියා මොකටද ඒව දැන්...."

" උබ පෙන්නහංකො මං කියන දෙ අහලා..."

චුට්ටේ ඇඳන් හිටපු ටීශර්ටය ගලවලා මංජුට උරහිස පෙන්නුවා...

"උබට දැක්කද ඒ කැලල් දෙක තුන...."

"ඔව් ලොක්කයියා ...."

"දවසක් බං..."

" ලොක්කයියා දැන් මෙතනට මොකටද ඒවා.."

"මුන් දැන ගන්න ඕන බං උබ කට වහන් ඉඳපං...."

"හරි ඉතින් මුන් දැන ගන්න ඕන් නම් මුන්ට අපි පස්සෙ කියමු මුන් අපිව දාල යන්නැනෙ කොහෙවත් ඕන වෙලාවක කියන්න පුලුවං නෙ...."

"චුට්ටේ..."

"හරි ලොක්කයියා කියන්න..."

එතනින් එහාට කතා කරල වැඩක් නෑ කියල චුට්ටෙ දන්නව....එතනින් එහාට කතා කරත් ලොක්කයියා කියන්න ඕන දේ කියල මිසක් පස්ස බලන්නැ කියල ඔහු දන්නවා..ඔහුට ඒ තරමටම අත්දැකීම් තිබුනා.....

"ඉතින් මංජුවො එදා ඔය සිද්දිය වෙද්දි චුට්ටෙ මං ලඟට ඇවිත් සති දෙකක් විතර වෙන්නැති මට මතක විදියට එහෙම නේද බං.."

ලොක්කයියා ඇහුවෙ චුට්ටෙ ගෙන්....

"ඔව් ඔව් දවස් දොලහක් දහයක් වගේ..."

"ආ ඒකනෙ ඉතින් බං මායි මූයි ගියා අපිට ඉවරයක් කරන්න තියෙන එකෙක්ව හොයාගෙන හෙන අස්සක..."

"අහ් ඉතින් ලොක්කයියා ..."

"අපි හිතුවට වඩා පොරව අල්ල ගන්න අමාරු උනා අපිට හම්බෙල තිබ්බ ඩීටේල්ස් බොරු ඒවා ඒත් මේක කරන්න ඕනම නිසා අපි දෙන්න බලාගෙන හිටියා අන්තිමට එක තැනක..."

"පස්සෙ ලොක්කයියා ...."

"පස්සෙ බං නොහිතුව විදියට බයික් කාරයො හතරක් අපිව වට කරල තියන්න ගත්තා මොනා කරන්නද චුට්ටෙ ගාව තිබ්බ පනස් හයක් මං ගාව තිබ්බෙ පිස්ටල් එක කොහොම හරි යන්තම් දන්ණ වැඩ දාල තුනකට කෙලියා...."

"අහ් ඒනම්.කමක් නෑ...."

"නෑ බං ඊට පස්සෙ තමා කෙලම උනේ..."

"ඒ ඇයි මොක්කද උනේ..."

මංජුගේ හිත කුතුහලෙන් පිරිලා ගියා...

"අරුන්ගෙ තනි එකා එක පාරම ආච්චි වැහිල වගෙ කෙලගෙන ආවා ඉස්සරහට මගෙ අතක් පැන්නෙ ඒ වෙලාවෙ.."

"අෆ්ෆා මොකො උනේ...."

"නැ උගෙ ෆයර් එකට කවර් වෙන්න ගිහින් කොහොම හරි මගුලක් වෙලා අතත් පැන්නා...පනස් හයේ පතොරමුත් ඉවර වෙලා තිබුනේ..."

"අරූගෙ අතෙ තිබ්බෙ මොකක්ද ලොක්කයියේ ..."

"මිනියක් මතක විදියට...."

"අෆ්ෆා මිනියක්ද ...."

"ඔව් බං මිනියක් තිබ්බ නිසා විතරක්ම නෙවෙ එක්කො පොර ෆෝසස් ඉඳපු එකෙක් වගෙ ඌ ...."

"හරි අන්තිමට මොකද උනේ ලොක්කයියේ ....."

*****අන්තිමට මොකද උනේ....******
*මිනියක්-මිනි ගන්(කුඩා යාන්ත්‍රික අවිය)

තිස් නව වැන්නෙන් හමු වෙමු..
ලියන්නෙ #_දිමා 

පතාලේ තිස් පස් වැනි කොටස

"ලොක්කයියේ එයාගෙන් වෙන්නැති කෝල් එක ආන්සර් කරන්න.."

ලොක්කයියා ට චුට්ටෙගෙ ඒ වචන වල අමුත්තක් දැනුනෙ නෑ මොකද ලොක්කයියා දන්නවා චුට්ටෙ ඔහුගෙ ගොඩක් දේවල් ඉබේම තේරුම් ගන්න බව

"නැ ඉඳපං මං උඩ ට ගිහින් අරං එන්නම්...."

"හරි හරි අපි එපා කිව්වේ නෑ නේද බං මංජුවො"

"ඒකනෙ චුට්ටෙ අයියෙ...."

ලොක්කයියා එහෙම්ම ඉක්මනට උඩට ඇවිත් කෝල් එක ආන්සර් කරා...

මෙච්චර වෙලා එක දිගට දුරකතනය නාද වෙමිනුයි තිබුනේ නොනවත්වාම...

"අයියේ...."

"නංගි කියන්න හදිස්සියක්ද මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද..."

"අනේ ඒහෙම දෙයක් නෑ ඇයි එහෙම ඇහුවේ..."

"නෑ දැන් වෙලාව කීයද...."

"අහ් වෙලාව නම් දොලහට පහයි...."

"ඉතින්..."

"ඉතින් කිතුල්.."

ඔහු ඇත්තටම බය උනා මේ රාත්‍රියේ ඇය කුමන කරදරයක් දාගෙනද කියලා

"ආ කිතුල් ද ලොකු නෝනා...."

"ඔව් නි..."

කියපු ඇය සිනහසෙන්න ගත්තා....

"අම්මප නංගි ඔයා නම්...."

"ඇයි අයියෙ...."

"හරි දැන් මෙ රෑ මාව මතක් වෙලා කතා කරේ නිකං හෙතුවක් නැතුවද..."

"පිස්සුද මෝඩයෝ හේතුවක් තියෙනවා.."

"ආ ඒකනෙ ඒ හෙතුව තම මං අහන්නෙ..."

"ආ හෙතුව මේකයි මට අයියව මතක් උනා ඉතින් මං කෝල් එකක් ගත්තා"

"අනෙ මංද ලමයො ඔයා නම්...."

"ඇයි....මං දන්නවා ඔයාල වගේ අය මෙ වෙලාවට තමා කොහොමත් ඇහැරිලා ඉන්නෙ කියලා..."

"ඇයි ඔයා හිතුවද අපි නිසාචරයො කියලා"

"නැ නැ මං දන්නවනෙ ඔයාලට රෑට නින්ද යන්නෑ කියලා.."

"ඒ මොකද එ නින්ද යන්නැත්තෙ..."

"ඇයි නින්ද යනවද..."

"ඔව් ඉතින් මං ඉස්සෙල්ලා ත් කිව්වෙ අපි නිසාචරයෝ නෙවේ..."

"හරි හරි වැඩේ ඉවරද අයියේ...."

"හ්ම් ඔව් උදෙ කෝල් එකක් ගන්නත් හිටියෙ නංගි මං ප්ලෑන් ටිකක් වෙනස් උනා..."

"අයියෙ ඒ කියන්නෙ.."

"ඇයි මොකක්ද ඒ කියන්නෙ..."

"අයියා වැඩෙ අතෑරියද...."

"අනෙ මංද නංගි ඔයා නම්.."

"ඇයි අයියෙ...."

"මං ගැන හිතන විදිය මං බැලුවේ..."

"නැ ඉතින් ප්‍රශ්නයක් වෙල වැඩෙ අතෑරියද කියල දන්නැනෙ.."

ඇය ඇත්තටම ඔහු ගැන හිතන් හිටියෙ එහෙම නොවුනත් ඔහුව චුට්ටක් අවුස්සල බැලීමෙ ආසාවක් ඇයට ආවා...

"ඔව් වැඩෙ අතෑරියා මං ..."

"ඒකනෙ මං දන්නව අතෑරියා කියල මං හිතුවෙ නැ ඔයා මට මෙහෙම කරයි කියල ඒ උනාට..."

ඇය බොරු හැඟුම්බර කටහඬකින් එහෙම කිව්ව

"අනෙ නැ නංගි..."

ඔහුට එ වදන් වලට ලොකු දුකක් දැනුනා...

"අපි තව සති දෙකක් යන්න කලින් සිංගප්පූරු යනවා..."

"මොකක්...."

"ඔව්..."

"මාසෙකින් කියල නෙ අපි කතා උනෙ ඒක මෙච්චර ඉක්මනට උනේ කොහොමද එතකොට සුරාට..."

"හහ් හහ්..හා...."

"ඒ පාර හිනා වෙනව මාව අවුල් කරලා..."

"මං ඔයාව අවුල් කරාද...."

"ඔව්ව්ව්ව් ගොඩක් ගොඩක් අවුල් වෙලා..."

"ඒ කොහොමද මං ඔයාව ගොඩක් ගොඩක් අවුල් කරේ..."

"අනෙ අයියෙ..."

"ඇයි නංගි..."

"කියන්නකො මට..."

"ම්ම් මොනවද දැන ගන්න ඕන"

"හැමදෙම අපේ ප්ලෑන් වෙනස් උන හැටි"

"ඊට කලින් මට දැන ගන්න ඕන දෙයක් තියෙනවා..."

"ඒ මොකක්ද ඉක්මනට අහන්න ...."

"එකක් නෙවේ දෙකක් තුනක් තියෙනවා.."

"ඉක්මනට අහනවකො මෝඩයෝ..."

පුදුමය නම් ඇය මෙසෙ අමතන්නෙ ලංකාවම හෙල්ලු පාතාල නායකයෙකුටය...

වෙන කිසිවෙක් හෝ මෙසේ ඔහුට කතා කලා නම් ඒ ඔහුගෙ මුවින් පිට අවසන් වචන කීපය වන්නට බොහෝ ඉඩකඩ තිබුනි...නමුදු මේ අපූරු යුවතිය ඔහුට එසේ සාමාන්‍ය අයෙකු නොවෙයි...ඇය ඔහුට ගොඩක් විශේශ වූ කීප දෙනෙක් ගෙ අයෙක්..

"දැන් නම් කියන්න වෙනවා අපි කියල එදා කිව්වෙ කවුරු ගැනද කියල මොකද යන අය ඉක්මනට වැඩ ටිකක් තියෙනව කර ගන්න...."

"ඔය ඉතින් කරෙ වැඩක්..."

"ඇයි ..."

"නැ ඉතින් දැන් උත්තරයක් දෙන්නම ඕනද ඕකට..."

"ඔව් ඉතින් දෙන්නම වෙනවානෙ නැත්තම් මං දන්නැනෙ "

"දන්නෙම නැද්ද අයියෙ දන්නෙම නැද්ද ඇත්තටම...."

"ම්ම්....."

"කියන්නකො දන්නැද්ද...."

තිස් හය වැන්නෙන් හමු වෙමු
ලියන්නෙ #_දිමා 

පාතාලෙ තිස් හය වැනි කොටස

"මං දන්නව...."

"එහෙනම් අයියෙ ඇයි අහන්නෙ..."

"ඒත් නංගි මං මොකක්ද කරන්නෙ...."

"ඇයි අයියෙ..."

"නැ නංගි මං...මං ලොක්කයියා නංගි..."

"නෑ අයියෙ ඔයා අභිශේක්...."

"නංගි.."

"ඔව් මගෙ අයියෙ ඔයා එයා ඔය තියෙන්නෙ ඔයාට මිනිස්සු දාපු නමක් විතරයි...ඔයා ලොක්කයියා නෙවෙ ඔයා අභිශේක්.."

ඇය කිවූ පරිදි ඔහුට සිතුනේ ඔහුව ඇය ඇගේ කරගෙන හමාර බවයි....

"නංගි ඒත්..."

"ඔව් අයියෙ ඔයා එයා තමයි....හැම දුප්පතෙක්ටම උදව් කරන හැම කෙනෙක් වෙනුවෙන් කිසිම දෙයක් බලාපොරොත්තු නොවී පෙනි ඉන්න ලොක්කයියා උනත් ඒ ලොක්කයියා ඇතුලෙ ඉන්නෙ අභිශේක්...."

"මොනා කියන්නද කියල තෙරෙන්නෑ නංගි...."

"අයියෙ ...."

"ම්ම්ම්ම්....."

"අපි හෙට හම්බෙමු ...."

"හම්බෙමු නංගි කොහෙදිද....."

"අයියලගෙ ගෙදරදි.."

"අපෙ ගෙදරදි....."

"ඔව් අයියලගෙ ගෙදරදි...ඇයි අයියට බැරිද...."

"අපෝ පුලුවං නංගි ඒත් නිදහසේ කතා කරන්න....."

"ඇයි අයියෙ ගෙදර නිදහස් නැද්ද...."

"නිදහස් නංගි ඒත් මේ..."

"ආ හරි හරි චුට්ටෙට තාම කිව්වෙ නැ නේද කමක් නැ දැන් කියන්න නැත්තම් හරි නෑනෙ..."

"මොනව කියන්නද.."

"කියන්න ඕන දේ අයිය දන්නවනෙ අයිය එයාට කියන්න ....."

"හෙට එතකොට....".

"ඔව් හෙට අයියලගෙ ගෙදර දි අපි හම්බෙමු..."

"හ්ම් ඔව් නංගි එතකොට හෙට..."

පාතාල නායකයෙක් වුවද බැඳීමක් ලඟ කෙතරම්ම ලෙංගතු වෙනවද ඔව් ලොක්කයියා ත් එහෙමයි මේ බැඳීම ලඟ ඔහුත් නාඹර තරුණයෙක්..ප්‍රේමයක් කෙතරම්ම රසවත්ද එහි සුන්දරත්වය තිබෙන්නෙ පටන් ගන්නත් පෙර එකිනෙකාට රහසෙ ප්‍රේම කරන කාලයෙ නොවෙද...

"හෙට ඉතින් හෙට තමා මෝඩයෝ..."

"නැ මං ඇහුවෙ හෙට මොකක්ද කරන්නෙ..."

"අයියා හිතන්නෙ අපි මොකක්ද හෙට කරන්නෙ...."

"හිතෙනව නම් මං නංගිගෙන් අහන්නැනෙ එහෙනම් මං හිතා ගන්නවනෙ..."

"ආ ඔව් එකත් ඇත්ත හැබැයි...."

"ඒකනෙ ....එ නිසා කියන්න..."

"ඇයි බයද කෙල්ලෙක්ව ගෙදරදි හම්බෙන්න මැරයට...."

ඇය එහෙම ඇහුවෙ සිනහසෙමින් හරිම ආදරණීයව

"එහෙම මුකුත් නෑ ඉතින් මං ඇහුවෙ හෙට මොකක්ද අපි කරන්නෙ කියල...."

"ආ අපි හෙට කුඹුරක් කොටමු..."

ඇය එහෙම කිව්වම ඔහුට එක පාරම හිනා ගියා

"මොකද හිනා වෙන්නෙ..."

"නැ නංගි නිකං..."

"නැ නැ කියනවා..."

"නැ මේකයි නංගා මං කල්පනා කරේ..."

"ම්ම්ම් මොකක්ද ...."

"ඔයා තකහනියක් අපෙහා එන්නෙ මොකටද කුඹුරක් කොටන්න...."

"ඇයි අයියෙ රටෙ බත සරු සාර කරන්න තරුණියො විදියට අපි දෙයක් කරන්න ඕන ඉතින් මං තීරණෙ කරා ඒක අයියලහෙ ගෙදරින් පටන් ගන්න..."

"එ ඇයි නංගි අපේ ගෙදරින්ම පටන් ගන්න හිතුනේ ...."

ඔහු එහෙම ඇහුවෙ නැගුන හිනාව අසීරුවෙන් නවත්තගෙන....

"නැ ඉතින් අනාගත ගෙදරනේ..."

ඇයට එහෙම කියවුනා...කියවුන එකෙ බරපතලකම ඇයට තේරුනේ ඒක කියවුනාට පස්සෙ එත් ඇය පරක්කු වැඩී...ඒ වචන කීපය ඇගෙන් පිට වෙලා ඉවරයි.....

"මොකක්ද නංගි...."

ඔහුට ඇහුනෙ අනාගත ගෙදර කියල ඇය කියනව වගෙ එත් ඒක තහවුරු කර ගන්න ඔහුට උවමනා උනා....

"නැ අයියේ ලස්සන ගෙදරක්නෙ කියල කිව්වෙ.."

"එත් මට ඇහුනෙ එහෙම නෙවේනෙ..."

"එහෙනම් කොහොමද ඇහුනෙ...."

"නැ නැ මට වැරදිලා වෙන්නැති ඇහෙන්න ඇත්තෙ...."

"මොකක්ද ඇහුනෙ කියන්නකො ඉතින්...."

"නෑ මට ඇහුනෙ අනාගත ගෙදරනෙ ඉතින් වගෙ එකක් කියනවා..."

"අනෙ බලන්න නේද අයියෙ ඇහෙන ඒවා..."

ඇය හිනාවක් එක්කම ඇහුවා...

"ඒක තමා නංගි,නංගි එහෙම එකක් කිව්වෙ නැනෙ නේද..."

"අනෙ නෑ අයියෙ මේ දුරකතන සමාගම් තමා මේවට වග කියන්න ඕන..."

"ඒ මොකද නංගි..."

"නැ ඉතින් ඇහෙන ඒව විකෘති කරනවනෙ..."

"ආ ඔව් ඔව් ඒක නම් ඇත්ත නංගි..."

"උබ කපටිමත් නැනේද කෙල්ලෙ " ඒ දෙබස කියවුනෙ නෑ ඔහුගෙන්

"හරි අයියෙ එහෙනම් හෙට හම්බෙමු ලොකු කතාවක් තියෙනව කියන්න මං එනවා දහයට විතර .."

"හරි නංගි තෙරුවණ් සරණයි...."

"තෙරුවණ් සරනයි අයියෙ...."

ඔහු සැනසුම් සුසුමක් එක්කම දුරකතනය තිබ්බා....

"චුට්ටේ....චුට්ටෙ...."

ඔහු ටික ඉඳල කතා කරේ චුට්ටෙට...."

"ඔව් ලොක්කයියා ......"

"වරෙන් උඩට මංජු එක්ක උබලට දෙයක් කියන්න තියෙනව තව...."

තිස් හත්වැන්නෙන් හමු වෙමු
ලියන්නෙ #_දිමා 

තිස් හතර වැනි කොටස...

"උබට මහ ලොකු සීන් එකක් නෑ උබව යවනව කම්පැනි එකක මැනේජර් කරල නේ ...."

"ඔව් ඇමතිතුමා ඉතින්..."

"ඉතින් කියන්නෙ මෙහෙමයි හරිද....ඒක මගෙ කම්පැනියක් එහෙ තියෙන....ඒකෙන් තනිකර සුවද විලවුන් වර්ග එතකොට ඔය ලවර්ස් වලට ඕන හැම මගුලක්ම පට්ට ලාබෙට මෙහෙට ගේනවා...."

"එතකොට මග කරන්න තියෙන්නෙ මොකක්ද ඇමතිතුමා...."

"හහ් හහ් හා.....උබ හිතුවද යකෝ මං උබව මේවයින් අයින් කරල මේවටම යවයි කියලා..."

"නැ ඇමතිතුමා ඒත්....".

"උබ ඒකෙ මැනේජර් මේ ඉන්න කොල්ලො ටික ඒකට දාල දෙන්නම් ආ චුට්ටෙව උබෙ ලඟ තියා ගනින්...."

"මට ඩ්‍රයිවර් හොඳයි ලොක්කයියා .....මට එතකොට මොනා හරි උනොත් ලොක්කයියා ව බලා ගන්න පුලුවංනේ"

"අනේ බං...."

ලොක්කයියා ගෙ හදවතේ චුට්ටෙ නමින් ලියවුනු ඉඩ තව තවත් වැඩි උනා....චුට්ටෙ ගේ වචන වචන විතරක්ම නෙවෙ කියල ලොක්කයියා අත්දැකීමෙන් දන්නව ඔහු ගොඩක් තැන් වල ඒක ඔප්පු කරල තියෙනවා....

"ඒකට කමක් නෑ අයියෙ මට ඕඅ එච්චරයි ...."

ඔහුගෙ මුවින් ලොක්කයියා ලෙසින් නොව අයියා ලෙසින් පිට වීම ලොක්කයියා නැවත සංවේදි කලා චුට්ටෙ ඔහුට කෙතරම් ලැදිද ඔහු වැන්නෙකු තමා ලඟ සිටීම ගැන ලොක්කයියා හට ආඩම්බරයක් දැනුනා...

" දන්නවද බං..."

ඇමතිතුමා ලොකු කතාවකට ආයෙත් මුල පුරන්න හැදුවෙ....

"ඇමතිතුමා...."

"චුට්ටෙ වගේ එකෙක් මං ලඟත් හිටියා නම් ..."

"හහ් හහ් හහ්...."

"මොකද උබ හිනා වෙන්නෙ..."

"එහෙනම් ඇමතිතුමා ට මාව ඕන වෙන්නෑ...."

"ඇයි බං එහෙම කියන්නෙ...."

"එහෙනම් ඇමතිතුමා ඇමතිතුමා ගෙ හැම ගේමක්ම දෙන්නෙ ඌ...."

"ඒක බොරුවක් කියල කියන්න මට බෑ...."

"එහෙන්ම් ඇමතිතුමා අනිද්දට මට ෆුට් ඩීටේල්ස් ගන්න ඔබතුමා හම්බෙන්න එනවා...."

"හරි වරෙන් ඒනම් අපිත් යනවා...."

"ආ එහෙනම් ඇමතිතුමා පරිස්සමෙන් ....."

"අමතිතුමා මේ...."

"කියපං ....."

"අරූවත් අරං යන්ඩ නැත්තම් ඇමතිතුමා ගිය ගමන් මෙතන එකෙක් උට කෙලිනවා..."

ලොක්කයියා කිව්වෙ චමින්දයව පෙන්නලා
ලොක්කයියා ට තිබුනෙ චුට්ටෙ එහෙම්ම කෙලීවි කියන බය කිව්වොත් හරි ඔහුට පාවා දීම් පෙන්න බෑ .....මොන දෙ උනත් චමින්දයා ව ඇමතියා එක්ක යවන එක කෝකටත් හොඳයි කියල ලොක්කයියා ර හිතුනෙ ඒකයි....

"ආ ඒ උනාට උබ ට ඌ බොක්කෙන් වැඩ කරා මං එක්කත් උබ ගැන නරකක් කියල නැ කවදාවත්..."

"ඇමතිතුමා මේ...."

"හරි හරි උබ වරෙන් චමින්ද යමන්...."

ඔහු කරබාගෙනම පල්ලෙහට බහිද්දි ලොක්කයියා ට පොඩි දුකක් නොදැනුනාමත් නොවෙ මොන දෙ උනත් ඔහු ලඟ කාලයක් චමින්දයත් ඔහුගෙ ගේම් වලට සහය උනා ලොක්කයියා ට ඒ හැමදේම මතකයි ....

සෙල්ලම හොඳ විදියට විසඳෙන නිසා චමින්දය ජීවතුන් අතර ඉන්නවා නැත්තම් මෙලහකටටත් ඔහු ගේ ඔලුවේ උන්ඩ කිපයක් නැවතිලා....

ඇමතිතුමා ත් පිරිසත් සියල්ලම පිටවුනා...

"චුට්ටේ....."

"ලොක්කයියෙ...."

"අපිට තියෙනවා ඉක්මනට පොඩි වැඩක් කරන්න බං....."

"ඒ මොකක්ද ඒ ...."

"අපි අනිද්දා ඇමතියව හම්බෙන්න යනවනෙ...".

"ඔව් ලොක්කයියා යන් ....."

"එදාට සුරාගැන පොඩි විපරමක් දාමු...."

"කොහොමත් අපි බලනවනෙ....".

"නැ බං මට අරූගෙන් පොඩි තොරතුරක් ආවා පොර ඉන්න තැනක් ගැන..."

අරූ යනුවෙන් ලොක්කයියා අදහස් කලෙ ඔහු ලඟ සිටි විශ්වසනීය ම ඔත්තුකාරයා ගැන....

"අම්මා මරුනෙ ලොක්කයියා ඌ දුන්නා කියන්නෙ අනිවාර්යයෙන් පොර ඇති බබා වගේ ....."

මේතාක් ඔහු දුන්න තොරතුරු වැරදිලා තිබුනේ නෑ....ඒ තරම් විශ්වාසනීය තොරතුරු ඔහු ලබා දුන්නා...

"ඒත් පොඩි අවුලක් තියෙනව බං"

"ඒ මොකක්ද ලොක්කයියා ඒ".

"අවුල කියන්නෙ බං මෙකයි පොර ඉන්නෙ මතුගම ටවුන් එක මැද්දෙ ලු..."

"ටවුන් එක මැද්දෙ කිව්වේ ලොක්කයියා ඌ ටවුන් එක මැද්දෙ ගෙයක් හදලද..."

"නැ බං ප්‍රින්ටින් කරන තැනක පිටි පස්සෙලු".

"ආ මුන් ආයුදයි කුඩුයි වෙන්නැති ප්‍රින්ට් කරන්නෙ....දෙමු ගේමක් ලොක්කයියා සුපිරි එකක්..."

චුට්ටෙ එහෙම කියද්දි තමයි ලොක්කයියා ගෙ දුරකතනය නාද උනේ

තිස් පස්වැන්නෙන් හමු වෙමු.....
ලියන්නෙ #_දිමා